Villalàzan. 19/411

Vandaag voor het eerst wat minder goed weer. De temperaturen zijn nog hoog, maar er is wat bewolking en onweersdreiging. En onweer is het enige waar ik bang voor ben in het open veld. Gelukkig zet het onweer niet door en na een snelle mars van 4 uur, grotendeels langs de rivier de Douro, waren we in V. Daar kregen we een hele albergue voor onszelf (zie foto). Morgen Zamora en dan is de Camino Levante ten einde; maar wij lopen dan nog 6 dagen door naar Astorga.

Toro. 24/392

Vanmorgen om 6.30 vertrokken en een dik half uur later waren we weer terug op dezelfde plek als we vertrokken waren. We hadden een gele pijl gemist en liepen daarna moeizaam door het struikgewas. De tweede maal vonden we wel de juiste pijl en vervolgden wij onze weg door een golvend landschap; een route parallel aan de rivier de Douro. Het laatste stuk was vlak tot aan de stad Toro; daar moesten we meer dan n half uur stevig klimmen om de hooggelegen stad te bereiken. We vonden al snel ons hostel en een douche en een goede maaltijd maakte alles weer goed. Het weer is hier onveranderlijk goed: strak blauwe luchten en temperaturen rond de 35 graden.

Castronunjo 9/368

Gisteren was wel bijzonder. Wij sliepen IN het gemeentehuis. Dus s avonds hadden wij de sleutel van het gemeentehuis en gingen daar als enige in en uit. Het was trouwens een plaatsje van niets met n bar zonder eten s avonds. Vandaag maar 9 km gelopen omdat we gisteren extra liepen. Hier bleek het enige hostel al 2 jaar gesloten, maar er was een nieuwe albergue, waar we uiteraard helemaal alleen zitten. Nog maar 9 loopdagen tot Astorga: het einde van onze reis.

Siete iglesias de Trabancos 24/359

Zijn die plaatsnamen hier niet fantastisch mooi? Vandaag een korte etappe van 16 km dachten we. Maar in Nava del rey bleek de albergue bij de nonnen niet meer te bestaan en de twee hostals waren volgeboekt. Er zat niets anders op dan nog eens 8,5 km door te lopen naar Siete E d T. Daar slapen we in het gemeentehuis. Alles is ok en het is gemakkelijk lopen, omdat we vlak lopen en er een windje waait, waardoor de temperaturen van boven de 30 graden dragelijk zijn. Onze Japanse vriend neemt een andere route nu en die zien we dus niet meer. Wij zijn nu de enige pelgrims. Doei.

Medina del Campo. 13/335

De wereld van ek pelgrim kent altijd verrassingen en grote tegenstellingen. Zo sliepen we afgelopen nacht in een mondain 3sterrenhotel; vandaag slapen we in een kloostercel bij de paters van de ongeschoeide Karmelieten. We hebben vandaag een makkie met een traject van 12 km (plus 2 extra omdat we ons s morgens verliepen). Het weer blijft zonnig met strakblauwe luchten. Als we door deze landbouwgebieden lopen, dan zien we soms in korte tijd tientallen konijnen voorbijschieten. Voor geïnteresseerden: Isabelle de Katholieke leefde en stierf hier in MDC. Morgen 16 km.

San Vicente del Palacio. 22/322

Wij (inclusief Japanner) hebben de etappe naar Medina del Campo in tweeën geknipt. Na 22 km hebben we een hotel genomen: en wat voor n hotel!! In een dorpje van tweemaal niks ligt aan de autobaan een 3*** hotel. U ziet: het leven van n eenvoudige pelgrim volstrekt zich in uitersten. Om daar te komen liepen we - alweer in schitterend weer - urenlang over zandpaden door eindeloze akkers in een licht glooiend landschap. Alles is ok en ik stop nu en ga genieten van ons onderkomen.

Arevalo. 28/300

Het weer blijft onveranderlijk zonnig en warm. Doordat we nu over vlak terrein lopen schieten we goed op. Vertrokken om 6 uur am, aangekomen om 13.00 uur. Vandaag liepen we voor het grootste deel door dennenbossen waar hars werd afgetapt (zie foto). Dat betekende niet alleen mooie natuur maar ook veel schaduw. Omdat er hier geen albergue is hebben we een hostel gereserveerd. Dus vandaag zijn we luxe pelgrims. Onze twee vrienden uit Japan en Duitsland slapen hier ook. Groeten.

Gotarrendura 24/272

Wij zijn uit de bergen. Soms nog een heuveltje. Het landschap is veranderd: veel zandwegen en akkers. Soms is het land zo leeg, dat je denkt de hele wereld te overzien.

Aangekomen in G. bleek de albergue open maar de enige bar was op maandag gesloten: dus geen eten en drinken. Oplossing: de dame van het gemeentehuis organiseerde een cateraar, die een overweldigende maaltijd bracht met veel drank. Inmiddels zijn we met vieren: de Japanner, een Beier en wij. Het werd een overvloedige maaltijd. Het kan verkeren. De albergue is prima en de buikjes zijn rond