Hallo Nelly en Frans
Gisteravond keek ik naar de televisie; Paul de Leeuw probeerde weer eens een uitzending interessant te maken. Deze keer met toeschouwers die kleine beeldjes, een soort mascottes bij zich hadden, waarin vuurtje gestookt kan worden. Een van de beeldjes was van een zogenaamde kakker, een mannetje dat winden kan laten met een aromatische geur. “Het lijkt wel een wierooksgeur”, brulde de kaalkop het uit! En zo ging dat de hele avond door. Geef mij dan toch maar voetbal op TV, zeker als de uitslag me bevalt zoals Duitsland-Servië: 0 - 1.
De volgende dag kwam ik op mijn depot, waar veel hout op mij te wachten lag, dat nog in stukken gehakt moet worden. Ik was nog amper met het werk begonnen of er kwam vanuit de verte iemand schielijk naar mij toegeijld. Het was de eigenaar van de boomgaarden even verderop en van de daarachter liggende berkenbossen. Hij zag er grijs uit, was ongeschoren en had vergeten zijn gebit in te doen. “Heb jij ze ook al gezien”? kwam het uit zijn kwabbelende mond. “Wat moet ik gezien hebben”? vroeg ik verbaasd. “Wierookkevers”, zei hij, “wierookkevers!!” Ik moet zeggen dat ik nog nooit van wierookkevers gehoord had, derhalve kon ik ze ook niet gezien hebben. ’s Avonds thuis dacht ik nog even aan het voorval en zocht in mijn encyclopedie naar ‘wierookkevers’. Niets te vinden; volgens mij bestaan ze niet! Toen ik de volgende morgen weer naar de houtopslag ging en na een poos dezelfde man zag lopen bij zijn berkenbos, voelde ik toch de behoefte om hem even te beleren. Als voormalig onderwijsman kon ik het niet laten om hem erop te wijzen dat hij er beter aan zou doen de juiste informatie inzake de kevers die hij in zijn bos had waargenomen te verstrekken. Ik maakte hem dus duidelijk dat wierookkevers niet bestaan. Had ik dat maar achterwege gelaten!! Hij pakte mij vast en sleepte mij naar een van de berkenbomen toe, onder het roepen van “niet bestaan, daar zul je snel achter komen!” Hij haalde een vergrootglas uit zijn zak en dwong mij erdoor naar de bast van de boom te kijken. “Wat zie je, wat zie je?” Ik moet toegeven dat ik daar kevers zag die ik nog nooit gezien had. Een groot zwart lijf met wel 12 poten en een dikke vette kop met spleetogen en twee grote oren, aan elke kant van het hoofd eentje! En in de bek een verzameling angstaanjagende tanden. “Zijn dat nou wierookkevers”, vroeg ik omdat me niets beters inviel. “Dat zijn ze”, zei hij. Ik keek nog eens goed naar zo’n kever en zei toen tegen de boer:”Hij lijkt op Paul de Leeuw!!” Hij kon er niet om lachen en daarom vroeg ik maar gauw: “Zijn ze gevaarlijk”? “Ze maken me straatarm”, brulde hij het uit. “Al mijn berkenbomen zijn ervan vergeven en die zitten dit jaar net vol met hars om wierook van te maken”. “Dat is niet zo leuk”, zei ik. “Leuk, leuk, het is een ramp, een regelrechte ramp! Ik lever al jaren wierook aan alle bekende pelgrimsoorden, van Banneux tot Fatima en van Kevelaar tot Santiago de Compostella! Hoe moet dat nu gaan?”
’s Avonds zat ik nog eens aan de arme wierookboer te denken, toen Molan bij me kwam en zei dat er slechte voortekenen waren. Ik zei tegen hem: als het maar niet over wierookkevers gaat! Juist wel, was zijn antwoord. Nu had ik het niet meer, en Molan legde mij uit dat wierookkevers met name pelgrims die naar Santiago de Compostella trekken, behoorlijk kunnen teleurstellen in hun devote verwachtingen! Ik luisterde aandachtig naar hem en ik heb het begrepen.
Frans en Nelly, op een dag zal ik het jullie ook uitleggen; maak je vooralsnog geen zorgen en nu Molan zich er persoonlijk mee gaat bemoeien, denk ik dat het uiteindelijk wel goed zal komen. Maar het riekt niet wel!!
Houd goede moed!
Thuur

Hoi Frans en Nelly,

Wat hebben wij leuk zitten praten onder het genot van een kopje koffie met eigen gebakken koek! Ja dat tref je dan wel als je door bepaalde gebieden komt en denkt ik zal eens bij het volgende café een kopje koffie gaan drinken. Wij hebben het graag gedaan voor jullie en wensen jullie heel veel mooie dagen en herinneringen aan jullie reis en hopen jullie later nog eens te mogen ontmoeten. PS vergeet niet de groeten te doen aan Tjeu en Lies. Wat is de wereld toch klein nietwaar! Veel groet Ton en Beppie www.nantrise.com