Hallo Nelly en Frans
Jullie zijn intussen al heel wat daagjes onderweg. Is de conditie nog in orde? Geen kleine kwaaltjes? Daarover geen kopzorgen? Wat hoor ik, wel soms wat hoofdpijn? Daar is een eenvoudig middel tegen. Stop je voeten in een teil met warm water; minstens verlicht dit de hoofdpijn en als dat niet afdoende helpt stop dan je hoofd helemaal in die teil en na een minuut of tien ben je beslist van je hoofdpijn af! Last van kriebelhoest, ik hoor het. Daar is ook wat aan te doen. Drie lepels stroop - die je normaal bij pannenkoeken gebruikt – mengen met een eetlepel zwarte peper, of is het nu één lepel stroop en drie lepels zwarte peper. Ik ben er niet zeker van, maar als Nelly nu het ene probeert en Frans het andere, dan komen jullie er beslist achter: wie er doodziek van wordt had dan toch het andere moeten nemen! Maar als het echte hoestbuien worden, dan moet je een natte doek al wringend om je nek draaien, aan beide uiteinden vastpakken en blijven draaien; maar ook niet al te lang want anders bestaat het gevaar dat je nooit meer een hoestbui voelt opkomen! Diarree is ook lastig voor langeafstandwandelaars. Een lepel kaneel en een beetje suiker moeten daar een eind aan kunnen maken en daarna loopt het weer een stuk soepeler!
Uiteraard zijn blaren een probleem die je het wandelplezier danig kunnen dwarszitten. Gewoon doorprikken en helpt het niet dan moet je er maar op gaan zitten! Het is niet anders!
Maar wat het ergste is, en ik denk niet dat jullie daar al mee geconfronteerd zijn, is vermoeidheid onder de bal van de voet. De meesten onderkennen dat te laat en dan wordt lopen een kwaal. Maar er is een eenvoudig middeltje tegen, te weten: dagelijks kietelen. Hoe dat moet? Heel eenvoudig. ’s Avonds voor het slapengaan gaat Nelly op de grond liggen en steekt haar voeten omhoog; Frans kietelt haar dan zolang onder haar voeten totdat ze het niet meer kan volhouden; dat is het teken dat de voetbalspieren (of zijn het de balvoetspieren?) voldoende geactiveerd zijn. Daarna is Frans uiteraard aan de beurt voor de dagelijkse (voet)massage!
Als je deze tips omzet in handelen kan er wat de kleine kwaaltjes betreft niks fout gaan. Overigens heeft Molan met dit alles uiteraard geen problemen!!
Blijf in conditie,
Groetjes,
Thuur

Hallo Nelly en Frans,

Eerst weer een vers-van-de-pers-bericht uit de wetenschapspagina van de NRC van vandaag. Dat gaat over het verband tussen het stemgeluid van de man en zijn fysieke kracht. Dat kan van pas komen als jullie -onverhoopt- belaagd worden. Toegegeven, die kans is klein, want pelgrims worden doorgaans vriendelijk en behulpzaam bejegend, zoals ook uit jullie verslagen blijkt. Maar je zal maar een gek tegenkomen met een onbedwingbare neiging om vreemdelingen op hun hoofd te slaan. En dan is het artikeltje interessant. Want wat blijkt: mensen (mannen èn vrouwen) kunnen "aan het stemgeluid van een man horen hoe sterk hij is. Dat is onderzocht bij Amerikaanse studenten, bij Roemeense studenten, bij Boliviaanse indianen en bij Argentijnse herders.”

Als die dat kunnen, dan kunnen Belgen, Fransen en Spanjaarden dat vast ook. En waarschijnlijk is het verstandig om eerst uit te proberen wat het beste resultaat geeft. Want, zegt de NRC: "Verrassend is dat mannen met een lage spreekstem niet de sterksten zijn (en ook niet de grootsten). Dat had wel voor de hand gelegen, want mannen met lage stemmen hebben veel testosteron en genieten de voorkeur van vrouwen. De onderzoekers kwamen er niet achter welke kenmerken van de stem we dan wel met fysieke kracht associëren. Om betrouwbaar in te schatten hoe sterk een man is, is het overigens beter om naar zijn lichaam te kijken. De stem geeft ongeveer evenveel informatie over kracht als een foto van het gezicht.".

Het loont dus om wat te experimenteren. Niet een te lage stem weten we dankzij de NRC, maar ik neem aan: ook niet een te hoge. En wie als man fysiek er niet zo krachtig uitziet, kan vooral in het donker veel indruk maken. Kortom Frans: als jullie toch zo'n gek tegenkomen, dan komt het er op aan de juiste toon te treffen.

En nu een berichtje, waaruit blijkt dat in het verleden menige pelgrim zijn (of haar) heil vlak bij Melick zocht. Tenminste dat blijkt uit een berichtje in de Tijd van vrijdag 23 augustus 1872. Het gaat om de (Roermondse) Kapel van Onze Lieve Vrouw in 't Zand. En niet alleen voor Nederlandse bedevaartgangers.

De Tijd schrijft er dit over:
"Uit Melick (in Limburg) wordt aan de Maasbode geschreven: »Men kan hier zonneklaar gewaar worden, dat het er met de Katholieken in Pruissen niet best uitziet, en dat zij naar redding verlangen, want 't getal pelgrims, welke uit Pruissen zich naar de kapel in 't Zand begeven, is haast ongeloofelijk; ofschoon de L. V. Hemelvaartsdag pas voorbij is, heeft er den ganschen dag door niet alleen, maar zelfs gedurende den stillen nacht een aanhoudend doortrekken van bedevaartgangers plaats, welke lieden aan de Moeder der Barmhartigheid hulp gaan vragen, die op aarde niemand geeft."
Pruisen-Roermond is natuurlijk niet niks, maar het is geen Melick-Rome, laat staat Melick-Santiago de Compostella.

En nu ik toch oude kranten citeer, waarom niet dit berichtje uit de Nederlandsche Staatscourant van Vrijdag, den 10 September 1819. Want dat verhaalt over vreemde gebeurtenissen in Avioth, waar jullie zojuist zijn aangekomen. Het heeft een moraal: koop liever geen brood met holligheden, en als je dat toch doet, let dan op waar je het neerlegt als je in Avioth bent. Niet tegen een vochtige muur.

"De heer Sigaud de Lafond zegt, in zijne Dictionnaire dés surveilles de la nature, dat men menschen gevonden heeft, die spinnenkoppen, rupsen, slakken, padden, kikvorschen, hagedissen, levende slangen, enz., hebben uitgebraakt. Zekere Croisy, een molenaar te Avioth, nabij Montmedi, heeft, den 18den augustus, een groot aantal levende pissebedden gebraakt; deze waren niet zoo ras uit de maag te voorschijn gekomen, of zij kropen naar de schoorsteenplank. Zij waren in zulk een groot aantal, dat de dochter van den molenaar er een glas mede vulde. De heer Libert, geneesheer te Montmedi, bij den zieke geroepen, schrijft, dat hij, den oorsprong van dat zonderling verschijnsel trachtende te ontdekken, heeft opgemerkt, dat de kast, waarin de molenaar zijn brood bewaarde, tegen een zeer vochtigen muur geplaatst was, en is van gedachten, dat de pissebedden, in de holligheden van het door den molenaar genuttigd brood, eijeren gelegd hebben, die door de natuurlijke hitte van de maag zijn uitgebroeid. De molenaar kwijnde sints twee maanden, gaande en staande, zonder kracht noch moed. Bij het uitbraken der pissebedden ondervond hij hevige stuiptrekkingen."

Ik ben een fervent en regelmatig lezer van de Staatscourant, maar zulke berichten kom je tegenwoordig niet vaak meer tegen.

Groet,

Dan