NaarSantiago.reismee.nl

Bistain 24/189

Zonnig weer. Mooie vergezichten. Vlotte wandeling vandaag. Waren om 14.30 ur op de camping Moulin de Bistain waar we een trekkershut konden huren. Gelukkig want er is tot in de verre omtrek geen accomodatie. Morgen naar Bastogne. Campingeigenaar is Brabander met een oranje t-shirt.

Reacties

Reacties

Thuur

Hallo Nelly en Frans
Het maken van foto’s geeft vaak een goed beeld van de stand van zaken. Zo ook bij jullie. Zo te zien is Frans de grote organisator die wat meer op de achtergrond de regie in handen heeft. Voor de uitvoering van zijn plannen moet hij natuurlijk Nelly hebben en daarom begrijp ik uit de toegezonden foto’s dat Nelly ook haar mannetje (vrouwtje) staat. Nelly is zo te zien de taak toebedeeld om het karretje voort te trekken!! Of is dat het gevolg van een toevallige momentopname? Wat echter jammer is bij foto’s is dat ze geen geluid weergeven. Ik kan me namelijk voorstellen dat jullie al zingend over wegen en velden zuidwaarts trekken en daarbij oud-Hollandse liederen uitschallen. Ik hoor jullie al zingen: “We gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet; we gaan nog niet naar huis, want moeder is niet thuis!” of, “Och was ik maar bij moeeeeeder thuis gebleheven…….” en “Hop paardje hop”. Een zeer toepasselijk lied lijkt me trouwens : ”Het karretje dat op de zandweg reed, de maan was helder de weg was breed, de voerman scheen te rusten…….”
En dan zijn we weer bij het begin. De voerman, Frans dus, scheen te rusten!! Dus ik heb gelijk: Nelly trekt de kar!!
Of jullie met deze logica van mij uit de voeten kunnen weet ik niet, maar hoe het ook zij: samen komen jullie er wel (uit).
Groetjes,
Thuur

Dan

Hallo Nelly en Frans, vandaag een reistip.

Uit jullie berichten blijkt nog niet dat jullie zijn lastig gevallen door mede-zoogdieren. Dat was in 2006 en 2008 wel anders. Zo waren jullie in 2008 doelwit van de 6 miljoen Italiaanse honden. Maar laten we niet te vroeg juichen: er is nog een lange reis voor de boeg.

Misschien herinner je je dat er er tegen honden een uitstekend middel bestaat : de Dazer II (een hightech anti-hondmiddel dat ultrasoon geluid produceert). Die werkt echt, zoals mijn vrouw en dochter hebben ervaren tijdens een trektocht in Griekenland. Ik citeer uit de gebruiksaanwijzing: "Richt de Dazer als een afstandsbediening op de hond en druk de knop 1 tot 2 seconden in. Het is zo dat het geluid tot op een meter of 10 à 15 een soort Ctrl-Alt-Delete effect uitoefent op de geest van de hond. In één keer lijken alle agressieve gedachten uit de hondenkop gewist. Dit geeft voldoende tijd om de plek te passeren waar de hond zich bevindt. Met de Dazer heb je als het ware een hondenvrije cirkel van zo’n 10 meter om je heen. Het dier zal niet in deze cirkel doordringen. Meestal maakt een agressieve hond zich uit de voeten bij het horen van het geluid."

Bijkomend voordeel van de Dazer is dat je er misschien er ook nog opdringerige Waalse hangjongeren mee weg krijgt, die hun woede over de monsterwinst van de Nieuw-Vlaamse Alliantie op loslopende Nederlandstalige pelgrims willen botvieren. In Rotterdam werkt ultrageluid in elk geval prima tegen (hang)jongeren. En als de Dazer niet werkt, schakel dan over op klassieke muziek. Daar kunnen hangjongeren in geen geval tegen.

Maar wat nu als Dazer of klassieke muziek niet helpt? Tot voor kort dacht men dat er een goed alternatief was: oxytocine. Volgens Wikipedia is dat een hormoon en neurotransmitter: "Het is net als vasopressine een cyclisch nonapeptide geproduceerd in de magnocellulaire neurosecretoire cellen van de nuclei supraopticus en paraventricularis in de hypothalamus". Jullie voelen het al aan: we hebben het over het knuffelhormoon.

Dit hormoon, zo werd altijd gedacht, maakt mensen socialer en meer altruĂŻstisch. Nou is het bij geknuffeld worden natuurlijk wel zo, dat dat niet altijd leuk hoeft te zijn. Het hangt er ook vanaf door wie je wordt geknuffeld. Maar als we daar nu even van af zien, dan is de keuze tussen geknuffeld worden of hard op je hoofd geslagen, meestal niet zo moeilijk. Vandaar dat een spuitbus oxytocine in de rugzak van de ervaren wandelaar niet mag ontbreken. Spuit bij gevaar wat oxytocine in het rond, en je belagers veranderen van aanvallers in vriendelijke, meevoelende mensen. In plaats van klappen op het hoofd wordt je overladen met frieten, wafels, stokbroden, tapas en andere levensmiddelen die ze bij zich hebben. En als je na de knuffelpartij weer verder gaat, krijg je de inhoud van hun portemonnee mee, zodat je een fatsoenlijk hotel kunt nemen voor de komende nacht.

Maar wat blijkt? Zeer onlangs is vastgesteld dat oxytocine een schaduwkant heeft. Het kan werken, zoals ik hiervoor heb beschreven. Maar dat is alleen het geval als het gaat om mensen die al een zekere onderlinge band hebben, om groepsgenoten. Als het daarentegen om buitenstaanders gaat, werkt oxytocine precies tegengesteld: mensen worden er dan juist agressiever van. Lees het op: http://www.livescience.com/culture/love-hormone-also-leads-to-war-100610.html.

Vandaar mijn advies: kijk goed wie je tegenover je hebt voordat je met oxytocine gaat spuiten. Het kan verkeerd aflopen.

Er is wel een ander middel dat gegarandeerd werkt. Geen vuurwapen natuurlijk of honkbalknuppel. Want voor je het weet ben je dan onderwerp van een klopjacht door de plaatselijke veldwachters. En een pelgrimstocht moet eindigen in Santiago de Compostella, niet in een Belgische, Franse of Spaanse politiecel. Een zeker risico is er ook aan het gebruik van dat andere middel verbonden, want het is niet overal legaal. En verder is de Nederlandse minister-president er geen voorstander van. Dat lijkt in elk geval, omdat hij tegenwoordig rondloopt in een T-shirt met het opschrift “Fuck Drugs!”. Maar het werkt wel: geef iemand die jou agressief bejegent wat cannabis om te blowen. Bij ratten werkt het, en ook onderzoek onder Egyptische gevangen liet zien dat blowende gevangen veel vreedzamer zijn dan niet-blowers.

groet,
Dan

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!