De Kalief van Oviedo


(5 van 7)


Kalief Bardoer beveelt de zangers na het zingen van het lied ter zijner verheerlijking, terug te gaan naar hun potten, terwijl een andere groep, van ongeveer 25 gevangenen, uit de potten moet komen. Die staan een poos later, tot verbazing van Frans en Nelly, weer in normale mensengestalte voor hem. Ze zijn als militairen gekleed en ook als zodanig uitgerust. Op bevel van Ali Bardoer marcheren en paraderen ze heel gedisciplineerd naar buiten en houden daar een tijdlang in hun zware uitrusting en volledig bewapend exercities. Het zijn de meeste trouwe volgelingen van de kalief, niet uit vrije wil, maar omdat de helse kalief hun hersenen al volledig in zijn macht heeft gebracht!!
Opeens blijven ze stil staan, roerloos en zweren absolute trouw aan de kalief en schreeuwen het uit dat ze hun leven voor de kalief zullen geven. En mocht de dood daar het gevolg van zijn, dan weten ze - zo heeft de almachtige kalief hun voorgehouden – dat ze als beloning voor hun inzet en trouw aan de heerser, in het hiernamaals een ereplaats zullen krijgen en dat ze dan eeuwig rijstepap met zilveren lepeltjes mogen eten. Bovendien krijgt iedere gedode krijger daar een engeltje om eeuwig mee te spelen!!

Nauwelijks is deze vertoning beëindigd of Ali Bardoer ‘futselt’ wat op zijn ‘tondeldoos’ en onmiddellijk zijn alle militanten weer kleine wezentjes geworden, die op bevel van de kalief terstond weer hun glazen potten opzoeken en daarin stram in de houding blijven staan, totdat ze het commando ‘rust’ hebben ontvangen!
Daarop komt de kalief naar de jongst gevangen genomen pelgrims, draait hun potten open en beveelt ze naar buiten te klimmen; dat doen ze, ook Frans en Nelly.
“Jullie hebben gezien hoe je moet paraderen; nu zijn jullie aan de beurt om dat te leren en ik garandeer jullie dat jullie het zullen leren!” Hij pakt weer zijn geheimzinnige ‘tondeldoos’ en wil net een rode knop erop indrukken, als het buiten vreselijk begint te donderen en de ene bliksemflits de volgende onder zwaar gebulder opvolgt. De heer der duisternis schrikt hevig van het felle licht en hij geeft zijn gevangen onderdanen de opdracht onmiddellijk weer de jampotten op te zoeken; dat gebeurt ook! Hij haast zich die potten stevig dicht te draaien en als hij net aan de laatste wil beginnen, waar Frans en Nelly bibberend staan te kijken naar wat te gebeuren staat, komt een nieuwe flits de oude hacienda binnen en die is feller dan alle voorafgaande. Ali Bardoer deinst terug en wordt bang; het duistere heerschap houdt niet van licht en zeker niet van dit felle licht en ook niet van het erop volgende en aanhoudende gedonder! Die zelfverzekerde kalief is nu heel bang!!
Doodsbenauwd sluit hij alle venstens en luiken, kijkt nog even naar zijn leger in de potten en verlaat de ruimte, zijn soldaatjes in spé verwonderd achterlatend.

Nelly kijkt Frans aan en Frans kijkt Nelly aan. “Volgens mij heeft die bange kalief iets vergeten”, zegt Nelly. “Ik geloof dat ook”, antwoordt Frans en er begint bij hen enige hoop te gloren!


(wordt vervolgd)