De Kalief van Oviedo

(3 van 7)

Ali Bardoer, de ‘kalief’, kijkt de kleine Frans en Nelly recht in de ogen en dan barst hij los:
“Jullie zullen mij gaan dienen, of je het nu leuk vindt of niet! Ik ben uit de onderwereld naar boven gekomen om wraak te nemen op die z.g. heilige Jacobus, die jullie daar in Santiago vereren! Hij heeft in het grijze verleden onze mensen uit het kalifaat van Granada verjaagd. Hij heeft mijn voorouders het land uitgegooid en dat ging niet bepaald zachtzinnig; niet voor niets is zijn bijnaam: de morendoder!! Maar ik ben teruggekomen met de volgende opdracht van mijn voorouders:’Jij bent de nazaat van de laatste kalief van Granada en jij moet niet alleen het kalifaat van Oviedo tot werkelijkheid maken, maar ook dat van Granada herstellen. Wreek ons op die morendoder en op allen die hem tegenwoordig met een bezoek in Santiago de Compostella vereren! Herstel alles tot één groot kalifaat!’
Dat is de opdracht van mijn koninklijke voorouders. En ik zal dat kalifaat herstellen! Wie mij in mijn voornemen dwarsboomt, die zal ervaren dat ik geen genade ken! Er is maar één weg: mij volgen en wel zonder voorbehoud!
Ik zal jullie hersenen helemaal omspoelen en jullie tot mijn strijders tegen die Jacob omturnen. Jullie, zijn aanhangers, zullen hem tenslotte zelf uit Santiago de Compostella verdrijven. Ik zal jullie volledig in mijn macht krijgen en jullie zullen alles doen wat ik jullie opdraag, ik Ali Bardoer, de nieuwe kalief van Oviedo en later ook weer kalief van het verloren geraakte rijk van Granada! En ik zal geen enkel middel schuwen om mijn doel te bereiken, geen enkel!!”

Ali Bardoer pakt Nelly en Frans een voor een vast en straalt met behulp van een vreemd voorwerp - het lijkt een digitale tondeldoos - een onzichtbaar teken achter op hun nek, eerst bij Nelly en dan bij Frans.
Dan zet Bardoer een hoge borst op en met een duivelse grijns op zijn gezicht vervolgt hij:” En wie zijn jullie en wat is jullie specifieke kwaliteit, zodat ik weet waar ik jullie het beste voor kan inzetten?”
“Ik ben Nelly”, klonk het toen benauwd, “en ik kan heel goed tennissen.”
“Aha”, lachte de kalief spottend, ”nou daar heb ik wat aan!” en – zich tot Frans richtend – “wat kun jij goed?”
“Ik ben sterk in het invullen van belastingformulieren”, zei Frans plompverloren, omdat hem op dat moment niets beters inviel!
“Willen jullie mij soms voor de gek houden?” krijste nu de duivelse tovenaar-kalief Ali Bardoer. Ik zal jullie eens laten horen en laten zien hoe jullie mij over een poosje zullen gehoorzamen en aanbidden, net als deze sukkels hier”.
Daarna ontsloot hij een aantal jampotten en de ingezetenen ervan kropen uit hun potten en stelden zich op in koor en begonnen toen als uit één mond het volgende lied te zingen:

(wordt vervolgd)