HET HUIS OP DE KLIF (13 en slot)

In Vilalba krijgt Jennifer laat in de middag een mailberichtje van de ‘policia’ uit Tapia de Casariego. Het is CC ook aan Frans en Nelly gestuurd.
De inhoud luidt als volgt:

Beste mevrouw, Donna Jennifer,

“Met deze mail laten we u officieel weten dat u niet langer tot de kring van verdachten behoort inzake de moorden die gepleegd zijn in ‘Het huis op de klif”.
Omdat uw onschuld nu wel vaststaat, kunt u weer gaan en staan in Spanje waar u maar wilt. Wij wensen u nog een prettig verblijf toe in ons land en een behouden aankomst in Santiago de Compostella”.

Ondertekend door Commandante Ernesto Velasquez van de politiepost Tapia de Casariego.

Jennifer voelt zich uiteraard opgelucht, maar ze wil nu toch wel weten wat de policia tot dit besluit heeft gebracht en neemt daarom via haar mobieltje contact op met Commandante Velasquez. Die kijkt daar even verbaasd van op en vraagt haar of ze de bijlage bij dit bericht soms niet gelezen heeft en zo niet dan moet ze dat maar gauw doen!
Die bijlage had Jennifer nog niet geopend; ze doet dat en leest de volgende tekst:

“U, donna Jennifer, was bijna het slachtoffer geworden van een grote maffia-actie, die wij echter gelukkig tijdig hebben kunnen oprollen. We hadden al langer het vermoeden dat er zich rond ‘het huis op de klif’ vreemde zaken afspeelden en zijn toen telefoon- en internetverkeer gaan controleren van de zaakvoerder aldaar, Pisquale Brutalo. Zo kwamen wij erachter dat er binnenkort een grote zending wierook per vrachtwagen naar een adres in Santiago de Compostella op weg zou gaan. Op zich niets bijzonders, want de kathedraal daar moet geregeld van wierook worden voorzien, anders kunnen de toeristen niet genieten van de geur die uit het slingerende vat zich daar door de ruimte verspreidt. Maar uit de verkregen informatie kwamen wij erachter dat het een lading uit China betrof en dat was verdacht! Om het verhaal niet te lang te maken: we hebben een wegversperring opgezet op de weg naar de plaats waar de lading afgeleverd zou worden en zijn er zo in geslaagd de betreffende vrachtwagen bij die versperring te laten stoppen. De chauffeur en een bijrijder sloegen toen terstond op de vlucht, maar omdat wij daarop voorbereid waren, hebben we ze al heel snel kunnen inrekenen. En wie was de bijrijder? Jawel, de door ons gezochte Pisquale Brutalo! Pisquale had de opdracht van de Siciliaanse maffia gekregen om de vracht af te leveren, nee, niet bij de kathedraal, maar op een heel ander afleveradres, vanwaar de wierook illegaal verkocht zou worden.
Maar het ging niet om de wierook!! Tussen de wierook troffen we namelijk een grote hoeveelheid cocaïne aan, verpakt in kleine zakjes.
U, beste donna, was dus op deze wijze zijdeling en ongewild bij deze zeer kwalijke zaak betrokken geraakt. Gelukkig hebben wij nog tijdig het tij kunnen keren.
Uit het verhoor van Pisquale Brutalo bleek dat hij de twee Schotse vrouwen om het leven had gebracht om zo te voorkomen dat ze hem zouden verraden, de twee waren tenslotte ook maffiosi en nog wel van de Schotse tak de Bandiddo’s, een concurrent van de Siciliaanse clan! En de eigenaar van het ‘Huis op de klif’ had hij vermoord, omdat hij de opbrengst van de cocaïne niet met hem, noch met iemand anders wilde delen! We sluiten daarom niet uit, dat zijn chauffeur het volgende slachtoffer zou zijn geworden!
Ik hoop u, Donna Jennifer, hiermee voldoende van een en ander op de hoogte te hebben gebracht. Overigens wordt vandaag ook de pers ingelicht en zal in de kranten vermeld worden dat u bij deze zaak helemaal niet betrokken bent geweest. Ik wens u en ook senor en senora Van Moorsel, die ik ook van het gebeurde op de hoogte heb gebracht in een CC van dit mailtje, verder een aangenaam en ongestoord verblijf in ons mooie land toe en in het bijzonder over een paar dagen een aangename tijd in Santiago de Compostella. Moge het u allen goed gaan!”
Commandante Ernesto Velasquez

Jennifer liep onmiddellijk met dit bericht naar Nelly en Frans; die hadden intussen het mailtje en het meegestuurde bericht ook al gelezen en waren blij voor Jennifer dat haar onschuld aan de moorden hiermee was aangetoond.
Samen zouden ze nu onbekommerd Santiago de Compostella kunnen bereiken.

Op de vraag van Jennifer aan Nelly of zij het volgend jaar de herberg ‘Het huis op de klif’ weer met een bezoek zou willen vereren, was haar antwoord: “Nou voor mij hoeft dat niet meer”! “Och”, zei Frans nog, “ik heb er niet slecht geslapen!!”


------------------------------------


Commentaren op de thriller ‘HET HUIS OP DE KLIF’:

- Nelly: ‘Ik hoop wel dat we bij onze volgende wandeltochten nooit meer in een moordverhaal terecht zullen komen’.
- Frans: ‘Voor mij hoeft dat ook niet meer! ‘

Thuur:
“Het was niet míjn idee om het verhaal over ‘Het huis op de klif” te schrijven, maar Nelly en Frans, ik zal er voor zorgen – voor zover dat in mijn vermogen ligt – dat jullie niet meer in een thriller hoeven op te treden!”

Groetjes en misschien wegen de laatste loodjes naar Santiago door de positieve afloop van dit verhaal nu een stuk lichter!!!

Succes daarmee!


Thuur