Hallo Frans en Nelly,

Het is niet de eerste keer dat jij, Frans, op 7 juli een jaartje ouder wordt; proficiat!
Overigens goed dat jullie aan die brute beesten zijn ontsnapt; triest dat er honden zijn die geen respect hebben voor vrome pelgrims! Enfin, zo maken jullie wel nog eens wat mee op je oude(re) dag, hoewel ik jullie dat geen tweede keer toewens! Jullie kunnen het tenminste wel navertellen; die honden niet !!!!

Maar er is nog meer gebeurd op deze heuglijke dag. Stramproy, mijn geboortedorp, heeft het OLS gewonnen!! Ook proficiat!

Het is trouwens niet de eerste keer dat jullie samen onderweg zijn, terwijl hier tezelfdertijd warm is gestreden bij het Oud Limburgs Schuttersfeest, om wie de meeste bolletjes weet af te schieten, met als smakelijk koelmiddel daarbij het Limburgse bier! Jullie hebben dus ook niet de optocht van alle schutterijen hier kunnen meemaken; ik ook niet rechtstreeks, maar wel op L1TV en ik heb genoten van het statige maar soms ook heel stijve gemarcheer en geparadeer van de ‘schutten’ en hun gezelschappen en vooral van de met klatergoud en -zilver behangen konings- en keizersparen! Een lust voor het oog!
Maar jullie hoeven niets te missen!! Bij jullie daar, in Tabara, wordt de pendant gehouden van dit Limburgse schuttersfeest, dat net zoals het OLS zijn oorsprong vindt in de 80-jarige oorlog, toen de Nederlanders en Spanjaarden elkaar fel bestreden en de folkloristische overblijfselen van die strijd zien we nu in beide landen – heel regionaal – terug in het schuttersgilde! Ook in Tabara moeten de schutters uit de regio de bolletjes van de hoge harken proberen af te schieten; ook daar wordt een kleurrijke parade gehouden en volgens mij vindt dat precies vandaag plaats in Tabara en ook volgens mij trekken jullie precies vandaag naar Tabara. Hebben jullie de feestwei (prado de fiesta) al gezien; is de optocht al begonnen?
Nelly: “Klopt Thuur, we zijn in Tabara en we zien dat de schutterijen zich beginnen op te stellen voor de – wat ze hier noemen – ‘el pasaje colorido’ (kleurrijke doorkomst) door het plaatsje. Frans wil eigenlijk het liefste direct doorlopen, want hij houdt niet zo van dit soort festiviteiten, maar ik wil toch wel even de kleurrijke optocht zien; en uiteraard – want zo is hij - kijkt hij dan met mij mee”.
Terwijl Nelly en Frans genieten – de een wat meer dan de ander – van de schutterijen die zich nu opstellen om dadelijk de ‘pasaje’ te beginnen, is er onrust ontstaan bij de plaatselijke vereniging, de schutterij van ‘San Ignatio de Tabara’, groot kanshebber op prijzen en ook een vereniging met – naar men zegt – de beste schutters! Nu is het geen onrust meer, maar regelrechte paniek! Wat is er aan de hand?
Het blijkt zo te zijn dat het keizerspaar van Tabara niet komt opdagen; Signor Enrico en Signora Isabella voelen zich niet lekker. Ze hebben vanmiddag nog samen paella gegeten, maar die heeft hun maag blijkbaar zo op stelten gezet, dat ze nu last hebben van een inwendige Spaanse slingerloop en daarmee loop je niet zo gemakkelijk! Wat nu? Wat te doen? Vervangers zijn er natuurlijk niet, want wie past nu precies in de exact op hun lijf toegesneden tenues en in hun sierlijk schoeisel? Wie heeft net zo’n maat hoofd als zij om de hoofddeksels passend op kwijt te kunnen? Dit wordt een ramp voor het plaatsje; de gastheer zijn en zelf verstek laten gaan, dat kan en mag niet; een schande voor de goegemeente!! Driftig wordt er overlegd, op en neer gelopen, rondgekeken, geroepen en gebaard (van ‘gebaren maken’!).
Plotseling wijst iemand in de richting van Frans en Nelly en meer mensen kijken vervolgens diezelfde kant op. Er wordt geknikt; hoop begint te gloren! Nelly en Frans kijken wie in hun omgeving bedoeld kan zijn, maar worden dan tot hun grote verrassing door een paar notabelen met de ogen de maat genomen, vervolgens gevraagd naar voren te komen om dan ook nog met ze mee te gaan. Ze krijgen niet eens de kans zich te verzetten of te protesteren, met als gevolg dat even later, nog net op tijd, - na een superkorte spoedcursus marcheren – Frans en Nelly aan het hoofd van de schutterij van Tabara zich op weg begeven om zich door de inwoners van Tabara te laten bewonderen en door de deskundige jury te laten beoordelen.
Trots als een pauw loopt keizer Frans daar in kleurrijk kostuum, de borst vooruit en vol geprikt met medailles, blinkende platen met zilveren onderscheidingen en met de versierselen van de orde van San Ignatio. Op zijn hoofd een grote, groene vilten hoed met brede rand en rondom met een goudgele, zijden bies afgezet; midden erop fladdert een legertje pluimen waartussen een paar kolossale pauwenveren uitrijzen. Frans geniet nu zelf ook van het hele spektakel; naast hem schrijdt Nelly, als keizerin van Tabara, in een prachtige donkerblauwe robe en met opgestoken haren met mooi aftekenende witte bloemen erin. Haar linkerhand rust ingetogen op de rechterarm van Frans: een prachtstel!
De jury is unaniem in zijn oordeel; Tabara heeft gewonnen bij de optocht vooral dankzij de grandioze uitstraling van hun schitterende keizerspaar!
De dag erna trekken Nelly en Frans met de bagage op de rug weer gewoon verder; gewoon als Frans en Nelly, niets keizerlijks meer, hoewel, er is toch iets veranderd vindt Nelly, Frans loopt een heel stuk rechterop en met het hoofd wat meer achterover; kortom: met een nobele uitstraling! En Nelly? Die legt weer geregeld haar linkerhand ingetogen op de rechterarm van Frans, maar nu in de Castiliaanse eenzaamheid. Wat een stel!!

Groetjes,

Thuur

Hallo Nelly en Frans.
Gelukkig alles goed afgelopen met de honden. Misschien toch een beetje met hulp van St.Jacob?
Frans alvast van harte gefeliciteert met je verjaardag morgen. Drink er maar eentje extra op jouw (jullie) gezondheid.
Proost !!!!!
gr. Anny

Van harte Frans. Drink er een wijntje op samen, maar wees voorzichtig. Ik kan me een situatie herinneren waarbij Frans bij het licht van een gaslamp pure chocolade combineerde met heerlijk Franse wijn. De chocolade raakte niet op, Frans bleef de heel kleine afgebroken stukjes met een natte vinger oppakken en verorberen. Tot ...... hij in de gaten kreeg dat hij niet de chocolade aan het eten was maar de tegen de lamp gesneuvelde vliegjes. Cadeau ideetje: Een pak pure chocola en een gaslamp, dan hou je Frans heel lang zoet.

Groeten,

Piet

We waren,geloof ik, te vroeg voor je verjaardag,niet 7 juli,maar 9.
Komt dat door het tijdsverschil?
Maar alsnog van harte en geniet van de bijzondere omstandigheden waarin je deze dag viert.
Groetjes

Hoi jarige job!!! Frans een dikke PROFICIATen..... laat deze dag niet met ALLEEN lopen voorbij gaan. Iets extra mag b.v. groot glas bier . Wij proosten hier op jou verjaardag!!!! verder stap voor stap....en...jullie komen steeds verder. gr. Wiel en MIA.