Hallo Nelly en Frans,

Wordt het niet eens tijd voor een grondige wasbeurt? Nee, ik bedoel niet alleen van jullie zelf, maar ook van de kleren die jullie nu al weken aan hebben en van de spullen die jullie op je rug meeslepen. Daar moet zich toch heel wat woestijnzand en transpiratievocht in verzameld hebben, om nog niet eens te spreken van de geur die er intussen vanaf moet komen! Geen wonder dat de laatste dagen zoveel mensen liever op een afstandje blijven! Bedenk ook dat die last op je rug beduidend lichter wordt als alles weer gecleaned is en dat is dan ook weer heilzaam voor dat lichaamsdeel. Uit zo’n wasbeurt halen jullie beslist positieve energie! En dat is precies wat jullie na 600 km nodig hebben! Daarna lopen jullie weer als kieviten vrolijk dribbelend verder!
Bij jullie daar in de buurt is trouwens een unieke wasgelegenheid. Jullie hebben die niet gezien? Toch is die er; kijk maar eens goed, dan zie je beslist op een van de heuvels daar een klein wit molentje. Als de wieken ronddraaien dan is dat ‘casa de baños’ in bedrijf en kun je er direct terecht.
Frans en Nelly vinden al snel het badhuis in de vorm van een kleine molen; het heeft de aansprekende naam ‘Lavatorio de Panza e Quichote’. De wieken draaien weliswaar niet, maar het blijkt toch in bedrijf te zijn. Op hun kloppen wordt opengedaan en de eigenares, Donna Purgatoria, nodigt hun beleefd uit binnen te komen. Ze vraagt niet eens waar de twee voor komen; dat ruikt ze wel! Even later zitten Nelly en Frans allebei in een royale badkuip en wordt Frans door een bevallige signora en Nelly door een gespierde signor van top tot teen gecleaned. Ze worden royaal ingezeept, waterproofed geschuurd, volop geborsteld, daarna overvloedig afgespoeld en vervolgens nog eens licht opgeschuurd, waar nodig geplamuurd, oppervlakkig bijgeschaafd en zachtjes nageschuurd, dan warm en koud geföhnd, vervolgens gladjes gegrond, nog even opgewreven en dan tenslotte in hoogglans afgelakt en – naar wens – nog zachtjes na- en afgepoederd.
Ze zijn bijna niet meer te herkennen, ook niet qua geur!
Ze krijgen een maxi-baddoek omgeslagen en moeten nu op een bankje buiten nog een poosje wachten, totdat hun kleren, die intussen ook een gedegen wasbeurt hebben gekregen, weer gedroogd zijn. Die worden daartoe aan de molenwieken gehangen, waarna Donna Purgatoria de wieken laat ronddraaien in de frisse Spaanse wind. Vanuit hun bankje in de schaduw zien ze hun hele goedje, dat aan de wieken met daartoe extra aangepaste wasknijpers bevestigd is, rondfladderen; maak er s.v.p. een foto van, Frans!! Leuk voor later en om ons eens te laten zien!
Na een kwartiertje worden de wieken stilgezet en Frans en Nelly kunnen zich nu in heerlijk frisgewassen en op natuurlijke wijze gedroogde kledingstukken hijsen. Ze kijken elkaar aan met hun glimmende gezichten; het voelt alsof ze herboren zijn. Dankbaar nemen ze afscheid van Donna Purgatoria en verlaten haar schaduwrijke ‘Lavatorio de Panza e Quichote’ en trekken weer verder onder een felle zon.
Deze behandeling moet jullie goed gedaan hebben en voldoende moed geven om door te stappen naar de volgende luxe comfortbeurt in een ‘lavatorio’, over ruim 400 kilometer!!

Kijk intussen uit dat jullie onder de stralendblauwe hemel daar geen klap van die koperen ploert krijgen en ook niet van een molenwiek!
Groetjes,

Thuur

Als jullie terugkomen moeten jullie toch wel een bereconditie hebben.Als ik zie wat jullie al allemaal doorstaan hebben!!
Hoeveel km is het naar Finistére? (met streepje andersom, maar ik weet niet hoe dat moet)
Zo te lezen hebben jullie er nog veel zin in,dus tippel vrolijk verder.
Groetjes