Hallo Nelly en Frans,

De laatste foto’s die jullie opgestuurd hebben, heb ik nog eens grondig bekeken en ben me een hoedje geschrokken!! Op een van die afbeeldingen staan jullie namelijk tegen een – zoals Frans schrijft – Romeinse mijlpaal. Maar is dat wel zo? Trouwens jullie staan er niet tegen, jullie staan er tegenaan te schuren en dat is het nu wat mij ongerust maakt. Het betreft hier namelijk geen Romeinse mijlpaal, maar een oude, Spaanse stierenschuurpaal. Deze palen werden – en worden nog steeds – door de inheemse stier gebruikt om aan vrouwelijke stieren, koeien dus, kenbaar te maken dat hij in de buurt is en beschikbaar! Het beest schuurt daarbij heftig tegen de paal en de al dan niet toevallig passerende koebeesten komen aan die paal likken en snuffelen en ruiken dan dat er een soortgenoot ronddoolt die hun leven wel wat – op stierse wijze – wil veraangenamen! Als de ‘toros’ dan naar de paal terugkeert, neemt hij de geur van de dames waar en gaat dan met die geur in zijn neus op zoek naar ze.
Begrijpen jullie nu het gevaar van jullie geschuur tegen die stierenschuurpaal? Temeer omdat ik op een andere foto een kolossale stier zie die duidelijk met verlangende ogen de wereld instaart; jullie weten nu waarom en naar wie hij op zoek is!!
Kijk daarom extra goed uit naar deze beesten en als je er eentje ziet, maak je uit de voeten. Wellicht is het ook verstandig een beekje op te zoeken en er je kleren grondig in uit te wassen, zodat de gevaarlijke geur er uit verdwijnt. Maar ik weet niet of je daar in de gloeiendhete Spaanse vlakte beekjes met water kunt vinden en bovendien weet je nooit helemaal zeker of wel elk geurrestje na zo’n wasbeurt helemaal is verdwenen. En een stier op temperatuur heeft maar een klein geurtje nodig om in de natuur daar zijn eigen natuur te volgen!
Vervolg dus jullie vrome pelgrimstocht, maar nu extra-alert en mijd alle stierenschuurpalen; je kunt je beter aan elkaar schuren, hoewel ik niet weet wat daar weer van komt!! Wees maar voorzichtig, zoals het spreekwoord zegt: “Voorzichtigheid is des moeders schuurkussen!”

Ik ga mijn been weer strekken, maar uiteraard – nog vijf weken - zonder te lopen! Tot nu toe verveel ik me nog niet (stierlijk)!

Groetjes,

Thuur