NaarSantiago.reismee.nl

Terradillos de los Templarios 28/2141

Wat weer een fantastische plaatsnaam he? Het laatste gedeelte van de naam wijst erop dat hier de Tempeliers (Kruisridders) gevestigd waren. Zij beschermden de pelgrims tijdens hun reis.

Vandaag iets over de pelgrims. Wij lopen vaak over de Camino: het wandelpad naar Santiago. Alleen als dit te slechts is voor ons karretje leidt onze fietsgids ons over rustige asfaltwegen. Tijdens die tocht over de Camino loop je in Spanje nooit alleen; er is altijd een pelgrim voor je en achter je. Ook kom je iedere dag bekende pelgrims tegen omdat ze ongeveer dezelfde etappe lopen als jij. Verder is de groep pelgrims heel internationaal. Onlangs zaten wij aan tafel te eten met een meisje uit Boston (VS) en een meisje uit Seoul (ZuidKorea). Vaak ontmoeten wij de 57 jarige Joe uit Arizone (VS) en ook komen we een vader met dochter uit Kaapstad (Z Afrika) vaak tegen. Vandaag praten we lang met Peter; een man die uit Duitsland was komen lopen. De meeste pelgrims starten pas bij de grens tussen Frankrijk en Spanje (St Jean Pied de Port). Ook slaan ze vaak stukken over; we zien ze vaak bij bushaltes staan. In de albergues is het wel gezelliger dan in de hotels. Je kent elkaar en s avons bij de wijn is het gezellig praten. Daarom slapen we de laatste dagen bijna uitsluitend in albergues. Die zijn bovendien ook vaak gehuisvest in bijzondere gebouwen zoals gisteren: een nonnenklooster van St Clara. Het bijzondere van deze reis is ook, dat je bij elkaar hoort. Elke pelgrim die elkaar ontmoet groet elkaar met BUEN CAMINO (een goede weg/reis). Bovendien zijn die albergues erg goedkoop: Vaak slaap je voor 5 euro pppn. En er is een keuken, een tuin en een salon. Die heb je in een hotel niet. De meeste pelgrims eten ook vanuit de winkel; een fles wijn, een brood en een stuk kaas, aangevuld met fruit of yoghurt. Wij nemen vaak een pelgrimsmenu, zoals vele bars en cafe s dat aanbieden. Hoe dan ook het is een heel bijzondere ervaring.

Reacties

Reacties

Thuur Stroux

Hallo Frans en Nelly,

Hebben jullie goed geslapen in de alberque van de zustertjes in Carrion de los Condes? Dat moet wel bij deze ‘nakomelingen’ van de heilige Clara uit Assisi. Vroeger hadden deze nonnetjes overigens vrijwel geen contacten met de buitenwereld, maar omdat er toch brood op de plank moest komen hebben ze hun opvattingen over de clausuur maar wat verzacht en daarom verwennen ze nu mensen zoals jullie twee in hun kloosterherberg.
Jullie weten dat Clara een vriendin was van de heilige Franciscus van Assisi? Jazeker, het waren dikke maatjes, uiteraard op spiritueel niveau! Beiden hadden veel navolgers en hun kloosters zaten boordevol. Tegenwoordig is de interesse in dit soort leven flink afgenomen, ook in Carrion de los Condes en daarom proberen de nonnetjes nu op allerlei manieren om bij vrouwen interesse te wekken voor deze vorm van leven. Telkens als er vrouwelijke pelgrims bij hen aankloppen worden die goed verzorgd en verwend, maar ook van top tot teen gemonsterd en als ze de indruk krijgen dat die voor een mogelijke uitbreiding van hun nog maar kleine aantal kunnen zorgen, blijft het niet bij monsteren, maar volgt een uitnodiging om eens te komen ‘proefdraaien’. Hebben ze jou niet benaderd, Nelly? Of was Frans voortdurend aan je zijde, zodat voor hen direct duidelijk was dat ze geen spierinkje hoefden uit te gooien om een vrouwelijk kabeljauwtje te vangen?
Deze zustertjes nodigden in het verleden ook wel eens mannen uit in hun klooster om hun openheid naar de wereld toe te tonen en met hen hielden ze dan gezamenlijke workshops en bezinningsdagen. Goed bedoeld en in geestelijk opzicht zeker vruchtbaar, maar het leverde geen uitbreiding van het aantal nonnetjes op, eerder het tegendeel was het geval! Toen het te vaak voorkwam dat een spierinkje er met een kabeljauwtje vandoor ging, hebben ze deze promotionele activiteit toch maar gestaakt.
Maar ze gaven de moed niet op. Jullie hebben toch heel veel ooievaars gezien in die buurt daar. Die zijn door de nonnetjes gefokt. Ja, dat konden ze wel! Waarom ooievaars? Nou ja, omdat ze hadden gehoord dat ooievaars overal in de wereld voor uitbreiding zorgen, hadden ze hun hoop op die dieren gericht. Hoe ze zich dat voorgesteld hadden, hebben ze nooit verteld! Maar wat ze ook deden, het leverde niet het gewenste resultaat op! Er kwamen alleen maar meer ooievaars. Daarom zien jullie er ook zoveel! Die uitbreiding komt dus wél voor hun rekening!
Nu zitten de nonnetjes met een groot probleem: hoe het leeglopende convent nog een zinvol bestaan geven? Ze denken erover het klooster met de herberg maar te verkopen.
Willen jullie het niet kopen? Dit is toch iets voor jullie! Een nieuwe uitdaging! Als jullie de tocht naar Santiago voltooid hebben, verhuizen jullie naar Carrion de los Condes en gaan daar, als ervaringsdeskundigen inzake pelgrimages, hét grote rustpunt runnen op de route van St Jean Pied de Port naar Santiago de Compostella, de ‘Monasterio Alberque’. En de nonnetjes zullen verrukt zijn: krijgt het klooster – en krijgen ook zijzelf – toch nog een zinvolle bestemming!!
Ik ben er zeker van dat jullie veel aanloop krijgen. Ik kom ook; ik wil wel eens door jullie, maar vooral door de resterende nonnetjes verwend worden, want die krijgen jullie erbij! Toch een heerlijk vooruitzicht! Waar kan ik boeken?
Frans en Nelly, niet nu al hier blijven hangen; eerst Santiago zien en dan weer Carrion de los Condes!
Ik verheug me erop; ik hoop jullie ook!.
Groetjes,
Thuur

Anny van Maose

Hoi Nelly en Frans.
Leukverhaal over de pelgroms.
Zo te horen gaat het jullie bijzonder goed en hebben jullie er "zin an".
Lijkt me ook heel spannend!
Op naar de laatste etappes. Veel loopplezier van ons allen.
Anny-Dennis-Patricia en de kids.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!