Geweldig om te zien en te lezen. Gefeliciteerd met het behalen van de 2000 kilometer, een hele prestatie. Veel doorzettingsvermogen gewenst en vooral genot van verstilling, landschappen, nieuwe indrukken, de grenzen die je overschrijdt, letterlijk en figuurlijk.

Hallo Nelly en Frans,

Waar hebben jullie elke nacht het wagentje gestald? Toch zeker op een veilige, bewaakte plek, mag ik hopen! Waarom ik dat vraag? Omdat de laatste tijd steeds meer mensen een aandenken willen hebben van hun idolen en omdat jullie nu duidelijk ook tot die categorie mensen behoren, is het toch wel goed extra waakzaam te zijn op jullie bezittingen en daarbij denk ik dan voornamelijk aan jullie onmisbare vervoermiddel. De kans dat jullie wagentje in zijn geheel ontvreemd wordt, is wel niet groot, want iedereen kent intussen jullie wagentje en daardoor is het niet geschikt voor eventuele doorverkoop. Maar wat dacht je van een koplamp, of van de bel, of van een handvat, om maar niet te spreken over een los wiel! Ik moet er niet aan denken, zeker aan dat laatste niet, want dat levert voor jullie dan toch grote problemen op. Nee, kijk toch maar goed uit!
Overigens las ik dat Frans een binnenband heeft vernieuwd. Wat hebben jullie met de oude binnenband gedaan? Toch zeker niet weggegooid! Jullie moeten echt alles bewaren dat op welke wijze dan ook aan jullie en aan jullie tocht zal doen herinneren, want wat vroeger gold en vaak ook nu nog geldt voor heiligen, zoals Jacobus en Antonius, gaat nu ook op voor alles wat doet denken aan de hedendaagse idolen en tot die groep horen ook jullie nu eenmaal! Waarom zou een inmiddels totaal gekrompen, bijna tot leer verdroogde tong van de heilige Antonius meer van waarde zijn dan de versleten binnenband van jullie karretje? En waarom zou de speer waarmee de heilige Jacobus bijna duizend Moren doorboord heeft, meer tot de verbeelding spreken dan de twee wielen van jullie wagentje, die elk meer dan duizend kilometer jullie lasten hebben getorst? Nee, gooi niets weg!
Frans, berg je zilveren Jacobsschelp elke avond goed op; niet alleen zilver is gewild, maar met name bij vrouwen zijn schelpen weer zeer in trek en al helemaal een Jacobsschelp! Overigens is dat niet het enige waar jij op moet letten. Let in het bijzonder ook goed op je wonderlijk hoofddeksel met oorkleppen (of is het toch een nonnenkap?). Zoiets is uiterst zeldzaam en daarom zeer gevraagd. Die wil iedereen wel eens als aandenken op zijn hoofd! Ik lees dat Nelly naar de kapper is geweest, haar haren niet alleen weer in het gewenste model heeft laten brengen, maar ook heeft laten knippen. Waar zijn de afgeknipte haren gebleven; toch zeker niet weggegooid!! Hedendaagse haar-fetishisten geven kapitalen uit aan hoofd- en andere haren van hun idolen!
Ik hoor dat jullie ook je lange, uitgegroeide nagels hebben laten verzorgen in een beauty-shop; ze hebben nu weer de normale maat, maar mijn vraag is uiteraard: waar zijn de afgeknipte stukjes gebleven? Toch niet weggegooid, hoop ik! Als de tong van een heilige de moeite van het bewaren waard is, dan toch zeker ook de vinger- en teennagels, die tot het moment van afknippen toch een wezenlijk onderdeel van jullie lijf zijn geweest en derhalve als waardevolle relikwieën moeten worden beschouwd en dus bewaard!
Wat zou het toch mooi zijn als over een flink aantal jaren jullie kleinkinderen met hun ouders, als ze op vakantie gaan naar Spanje en in de buurt van Santiago de Compostella komen en bij een souveniersstalletje staan, trots tegen omstanders zeggen: “Dat zijn de snorharen van mijn opa en dat zijn de teennagels van mijn oma!” En dat ze elk een haartje en een nageltje als herinnering kopen! En als ze dan weer thuis komen, rennen ze met hun nieuwverworven relikwieën naar het oude-van-dagen-huisje om trots de afgeknipte attributen aan opa en oma te tonen. En ongelovig vragen ze dan: “Zijn die echt van jullie?” En jullie knikken dan vol overtuiging dat het zo is! Mooi toch! Als ze nu maar niet vragen of ze je tong al mogen hebben!!!
Och, het zijn kinderen en zij houden zo tot in lengte van dagen wel de herinning aan jullie tocht naar Santiago in leven!
Hier moet ik het bij laten; ik heb me op mijn tong gebeten en weet daarom dat ze er nog zit!!
Groetjes en bon camino,
Thuur

Hallo Nelly en Frans.

Proficiat met het bereiken van de 2000 km en dat jullie voorliggen op het schema geeft aan dat het goed gaat met jullie en het tempo erin zit. Hier in Melick is alles goed, alleen het weer dat heeft zo zijn nukken net als mensen.
Het peper en zout toernooi gaat dit jaar ook weer van start we hopen dan op goed weer.
Nelly en Frans we wensen jullie nog heel prettige en interessante wandeldagen en hopen dat jullie straks gezond en wel weer thuis komen.
Hartelijke groeten van Isabel en Har