Hallo Frans en Nelly,

Wat hoor ik? Hebben jullie Franny in moeten leveren? Hoe is dat gekomen?
Nelly:”We trokken net lekker door de heuvels en bereikten op een gegeven moment een plaats waar een stukje verderop in de vrije natuur een circus een oponthoud had ingepland. De wagens stonden er mooi op een rij en een aantal dieren, vooral olifanten, liep er zelfs vrij rond, weliswaar onder bewaking maar toch! Juist op het moment dat wij daar met Franny aankwamen, begonnen we problemen te krijgen met onze zezel. Toen die de olifanten zag bleef ze stokstijf stilstaan en wat we ook probeerden, ze was niet meer in beweging te krijgen. Had ze toch meer ezelstrekken dan we hadden gedacht? Wat te doen? We hadden duidelijk een probleem! Nu hadden we van de importeur een telefoonnummer gekregen dat we in noodgevallen konden bellen en dat hebben we toen maar gedaan. Intussen kwam de circusdirecteur poolshoogte nemen en hij was bijzonder onder de indruk van onze Franny. Die wilde hij wel in zijn circus hebben! Maar dat wilden wij uiteraard niet! De gewaarschuwde importeur kwam na een tijdje samen met een paar Chinese deskundigen voorrijden. Die onderzochten Franny van top tot teen. De experts knikten naar elkaar alsof ze begrepen wat er mis was gegaan. Ze hadden een weeffoutje ontdekt! Dat was al bij meer zezels ontdekt en dat moest gecorrigeerd worden; alle zezels bleken na ongeveer 100 tot 200 km stil te blijven staan! Het had dus niets met die olifanten te maken! In Peking was al besloten dat alle proefzezels terug naar China gehaald zouden worden om te kijken of het weeffoutje in hun DNA-profiel in de zezelfokkerij aldaar gecorrigeerd kon worden. En daarom zullen we nu zelf het wagentje weer moeten voorttrekken”.
Jammer Nelly en het ging net zo lekker, toch? Wat zegt Frans ervan?
“Die staat met de circusdirecteur te praten; ik geloof dat die met ons te doen heeft, omdat we nu weer zelf voor ezel moeten gaan spelen.”
Frans komt nu weer naar Nelly toe en hij kijkt niet meer zo sip als daarnet. Hij heeft nieuws.
Frans:”De circusdirecteur wil ons wel voor een dagje helpen; hij blijkt dezelfde richting uit te gaan als de weg die wij moeten volgen. Hij vertelde dat de olifanten, die hier staan, de circuswagens over de bergpassen heen moeten trekken; de roestige vrachtwagens die daar normaal voor zorgen hebben onvoldoende trekkracht! En omdat hij Franny ook zo’n schattig dier vond, wil hij voor ons wel voor vervangend vervoer zorgen. We kunnen een klein olifantje, dat de klappen van de zweep toch eens moet leren, vandaag voor ons karretje spannen. Maar na vandaag zullen we weer zelf het karretje moeten trekken, omdat zij naar het zuiden afbuigen en wij westwaarts gaan!”
Natuurlijk, Nelly en Frans, vind ik het ook jammer dat het zo loopt, maar het is niet anders! Nu hoef ik aan de Dierenpartij in Nederland ook niet meer uit te leggen waarom jullie met een gemanipuleerde zezel door Noord-Spanje trekken; die fanatieke dierenliefhebbers bleven mij maar met mailtjes bestoken! Ze vonden het maar niks. Een zezel in het verkeer vonden ze al niks (‘gevaarlijke kruising’) en een olifantje als trekdier gebruiken zouden ze ook wel afkeuren. Waarom komen ze zelf de ezelsrol niet overnemen?!
Enfin, ik zal mij en jullie daar maar niet mee vermoeien! Jullie zijn na de zezel nu ook nog een olifantenervaring rijker, moet je maar denken. Dat vergeten jullie nooit en het olifantje natuurlijk ook niet!
Misschien maar goed ook dat jullie het karretje vanaf morgen weer zelf moeten voortslepen, anders verloopt de pelgrimage misschien wel té gemakkelijk en dat is natuurlijk ook niet zoals het hoort te gaan! Uiteindelijk moeten jullie niet alleen voldaan, maar ook vermoeid, misschien wel uitgeput in Santiago aankomen. Een echte pelgrimstocht moet pijn doen!
Trek weer op eigen kracht voort; sterkte!!
Thuur

Dag Nellie en Frans,
Nog een weinig tijds en jullie naderen de pelgrimsplaats van Saint Iago, Sint Jacobus. Jacobus de meerdere, een der zonen van Zebedeus, broeder (=neef) van Jezus.
Hij wordt ook wel genoemd "De Morendoder".
Dat wil dus zeggen strijder tegen de Islam. Was hij nu een Wilders avant la lettre? Nee, Gied ten Berge, een buurman van mij heeft samen met zijn vrouw Wantje Fritisch hierover een boek geschreven, "Jacobus, de Morendoder" . Die naam en die functie heeft hij pas gekregen nadat hij al vele eeuwen gekregen als heilige in Noord-Spanje was vereerd, namelijk in de elfde eeuw toen de kruistochten begonnen. Toen had men heiligen "nodig"om christenen te bewegen het Heilig Land op de Saracenen te veroveren en later tegen hen te beveiligen. Het ging dus om een soort PR-stunt.
Wij sprake vroeger op de lagere school over Saracenen of Muzelmannen, (niet te verwarren met mosselmannen)
Dit over Jacobus de Meerdere. Doe hem straks de groeten en ora pro me.
Jène