Hallo Nelly en Frans,
Na jullie schitterende TV-optreden moeten jullie toch weer als gewone stervelingen denken aan de volgende dag. Hebben jullie b.v. je wandelschoenen al laten beslaan? Wordt wel stilaan tijd, nu jullie steeds vaker in bergachtig gebied komen. En zijn de pinnen van de spijkerbanden van jullie karretje nog scherp genoeg? Werkt de automatische handrem nog goed? Stel je voor dat je na een moeizame trektocht bijna de top van een berg bereikt en je zou uitschieten op de gladde ondergrond. Ik moet er niet aan denken dat het karretje dan met al jullie spullen aan boord naar beneden dondert, de afgrond in!! Anderzijds wordt het dan wel een hele echte Middeleeuwse pelgrimstocht! Vol ontberingen en zonder middelen op weg naar Santiago: dat heeft ook wel wat, niet?
Maar ga toch maar even naar een smid in de buurt voor een grote beurt, zowel voor het karretje als voor jullie schoenen. Ik heb gehoord dat in Martel, een stukje zuidelijk van Brive, een smid woont die voor een zacht prijsje hard en goed beslag op jullie wandelschoenen timmert. Kijk wel uit dat je de goede hebt, want er zijn er daar twee, een gewone dorpssmid en een andere die zegt dat hij van adellijke afkomst is. Een van zijn voorvaderen moet Karel Martel zijn, de stamvader van de Karolingische dynastie, en de grootvader van Karel de Grote. Hij , Karel Martel, was het ook die in 741 bij Poitiers de moslimopmars in Europa een halt toeriep. Niet dat ik er toen al bij was, maar ik heb vroeger tijdens de geschiedenisles wel goed opgelet!
Als aandenken is vele jaren later het plaatsje Martel, waar jullie dus heen moeten, naar hem vernoemd. Het is deze nakomeling van Karel Martel, ook wel ‘de man met de hamer’ genoemd (vandaar de uitdrukking), die jullie NIET moeten hebben. Aan de voet van de Pyreneeën moet namelijk nog een een aantal pelgrims met van pijn doortrokken gezichten rondlopen, die hij beslagen heeft, maar wel met te lange spijkers! Deze brute edelman vindt namelijk dat als een pelgrimage pijn doet, het pas een echte pelgrimage is en daar wil hij graag een paar spijkers aan besteden! Als jullie je daar in kunnen vinden, ja, dan moet je hem wel hebben, maar als je het mij vraagt zou ik kiezen voor de dorpssmid die als troebadoer daar alom bekend staat : Jean de Smed, een man van Vlaamse komaf. Hij is een vriendelijke man en zal zeker geen spijkers gebruiken die door de zolen heengaan!
Hoe je ze uit elkaar kunt houden? Heel eenvoudig. Als je de goede te pakken hebt, hoor je dat direct; als troebadoer-smid zal hij eerst naar jullie namen vragen en dan pas gaat hij de schoenen beslaan onder het zingen van een kort deuntje. Hij is niet voor niets ook troebadoer. Luister maar:

“Nelly beslaan, wie heeft dat gedaan?
De smid vol roet
die kan dat zo goed
die hamert de ijzerkens onder Nelly’s voet.”

Als Nelly goed en wel beslagen is, kom jij aan de beurt, Frans. Je moet dan plat op je buik languit in een leren tuigage gaan liggen en vervolgens je voeten omhoog steken. Hij klemt die even vast en dan hoor je hem zingen terwijl hij de spijkers vastslaat:

“Francois beslaan, wie heeft dat gedaan?
Jean de Smed
die doet dat zo net;
Francois de ijzerkens onder gezet.”

Maar dan in het Frans, Frans!
Als alles klaar en gecontroleerd is, kunnen jullie weer ‘goed beslagen’ op weg gaan.
Toch een veilig gevoel, niet?
Wij gaan overigens ook een poos op weg; tot later!
Groetjes, ook van Anjes,
Thuur

Nelly-Frans,

we zijn een aantal dagen weggeweest, nu de post geopend en o.a. gelezen dat wij beroemd zijn, omdat wij vrienden hebben die door de Franse TV zijn geïnterviewd, dat straalt dus ook op ons af.

Wat Antonius voor ons betekent: buitengewoon veel, hij heeft ons al heel vaak uit de meest benarde posities gered, dus alle lof.
Het blijkt buitengewoon goed te gaan met jullie pelgrimage, waarschijnlijk omdat jullie deze penitentie ook verdiend hebben, ik bedoel dus als boetedoening; gelukkig maken jullie er een buitengewoon goede aktieve "wandeling"van,

super en tot de volgende keer

Ria, Theo