Hallo Nelly en Frans,
Vanmorgen heb ik de glazen bol maar eens uit de watten gehaald en opgestart. Het ding deed het onmiddellijk. Ik was namelijk benieuwd waar onze Groel was gebleven, nadat hij een paar dagen geleden uit de kofferbak van mijn auto er spoorslags vandoor was gegaan. Het duurde even, maar uiteindelijk vond ik hem terug, gewoon in de Krang tussen Tungelroy en Zwartbroek. Nou ja gewoon?! Hij lag daar in zijn behuizing te kronkelen van de pijn. In mijn bol kon ik natuurlijk niet direct zien wat de reden van zijn belabberde toestand was. Ik heb daarom in het menuutje van de glazen bol op ‘uitzending gemist’ getikt en waarempel daar kon ik toen ingeven wat ik op welke datum terug wenste te zien. Ik tikte “Groel” in en even later zag ik inderdaad het grijze monster! Hij was aan het rondstruinen in de buurt van Parijs en niet, zoals ik gevreesd had, in het zuiden waar jullie voorttrekken, omdat de Groel er nu eenmaal op geprogrammeerd is te verhinderen dat jullie Santiago bereiken! Ik was opgelucht dat dat niet het geval was! Maar wat had hij bij zich? Het leek een soort slagtuig. Bij nader inzien zag ik dat het een boerengolfstick was!
Op een gegeven moment herkende ik de omgeving; hij was in de buurt van Vaux sur Seine! Zou hij gaan deelnemen aan een boerengolftoernooi daar? Dat was toch niet mogelijk! Ik bleef hem volgen en zag dat hij opeens op de weilanden tussen de koeien stond en uit zijn rugzakje een paar golfballen te voorschijn haalde. Niet te geloven! De Groel gaat golfen ‘a la ferme’!! Er was verder niemand, althans geen menselijk wezen. Uiteraard wel de koeien en die kwamen zo nu en dan eens aan het vreemde wezen ruiken, maar de geur die van het monster afkwam deed hun al gauw terugwijken. Terwijl de koeien verderop in de wei hun verpozing zochten, zag ik – nog allemaal in mijn glazen bol - dat vanuit een uithoek van de wei vastberaden een stier kwam aangelopen. Hij zag de Groel wel, maar leek zich op te laden om een rondje door de wei te gaan maken in de richting van zijn vrouwelijke soortgenoten.
Intussen sloeg de Groel een aantal malen met zijn golfklomp ballen in de richting van de moppen die hij in het vizier had! Ik moet zeggen dat hij er niks van bakte en zich na een poosje behoorlijk begon te ergeren. Een bijzonder nieuwsgierige koe kwam nog eens kijken om het vreemde Groelgedrag nader te bestuderen! Dit beviel de Groel helemaal niet; hij hief geërgerd zijn golfklomp ten hemel en sloeg wild op die koe in. Had hij dat maar achterwege gelaten! Als door een legertje wespen gestoken kwam de stier met hoge snelheid en wild snuivend op de Groel af. Die had eerst niet in de gaten wat hem te wachten stond, zozeer had zijn eigen razernij hem te pakken en toen hij wel zag wat op hem afstormde, was het te laat. De stier, woedend omdat zijn lievelingskoe werd mishandeld, nam het grauwe monster op de horens, slingerde hem door de lucht en smeet hem met glofklomp en de resterende ballen ver buiten de omheinde wei. Vervolgens bleef de stier met een tevreden gelaatsuitdrukking nog een poos bij de omheining staan alsof hij tegen de Groel wilde zeggen: van mijn familie hoor je af te blijven!
Een poos later krabbelde het wezen uit de Krang met veel moeite weer op en begon strompelend aan zijn weg terug naar waar hij vandaan was gekomen, maar nu niet meer in de kofferbak van een auto, maar op eigen krachten voor zover hij die nog had.
Ik spoelde het beeld maar een eind verder door - ik zit nog steeds in de glazen bol naar ‘uitzending gemist’ te kijken - en zag dat hij in de Franse Ardennen aan boord wist te komen van een klein vrachtschip. Vandaar liet hij zich met die boot over de Maas meedrijven tot bij de Tungelroyse beek. Hoe hij precies weer in de Krang terecht is gekomen was vanwege een korte beeldstoring niet te zien, maar ter geruststelling: hij ligt daar nog steeds en zo te zien zal hij jullie, zeker de eerstkomende tijd, niet lastig vallen.
Toch handig zo’n glazen bol!
Groetjes,
Thuur