Hallo Nelly en Frans,

Hopelijk zijn jullie de nacht goed doorgekomen na het etentje van gisteren.
Nelly:”Nou, dat valt vies tegen; de hele nacht buikpijn gehad en geregeld het bed uit gemoeten vanwege slingerbuikloop! Dat van die geit heeft me toch flink dwars gezeten! Frans heeft goed doorgeslapen, hij heeft nergens last van!”

De twee wandelen weer door het Spaanse land, samen met een Japanner en een Beier. Na een poos vraagt Nelly aan Frans: “Zit jou na gisteren het ‘heengaan’ van Mekkie helemaal niet in de weg?”- “Nee, ze is dan wel heengegaan”, zegt hij, “maar van haar weten we tenminste wáár ze heen is gegaan”. En tegelijk met het uitspreken van die woorden wrijft hij vergenoegd en met een tevreden glimlach op zijn gezicht over zijn buik! “Ik ben haar trouwens sinds vanmorgen weer helemaal kwijt!”voegt hij er nog aan toe. En daar kan Nelly het mee doen!
“Toch blijf ik het een probleem vinden”, zegt Nelly na een poos. We hebben het geitje opgegeten dat mij met haar twee donkere, trouwe kijkers ‘s morgens nog diep in mijn ogen heeft gekeken; die blik zal ik niet vergeten; nooit heeft iemand mij met zulke trouwe ogen aangekeken!”- “Nou”, zegt Frans, “ik weet zeker dat ik jou ook wel eens heel diep in de ogen heb gekeken; dat ben je toch niet vergeten, zeker?!” – “Ja”, antwoordt Nelly, “dat klopt, maar jij kunt het nog navertellen en Mekkie kan dat niet meer!!” Frans zwijgt!

Kilometers wordt er stilzwijgend doorgelopen, totdat onze Japanner plotseling een stevige boer uit zijn mond laat ontsnappen en direct daarop onze Beier een forse scheet laat horen.
“Zie je wel”, zegt Nelly, “die twee hebben er ook nog last van!”- “Volgens mij zie je dat niet goed”, zegt Frans, “want een forse boer uit het keelgat laten ontsnappen na het eten is in de oosterse landen het bewijs ervoor dat het eten heerlijk heeft gesmaakt.”- “En die Beier dan, volgens mij kwam het bij hem uit een hele andere opening? En eerder heb ik dit nooit bij hem gehoord!”
Daarop wist Frans ook geen antwoord!
Ze besluiten er niet meer over te praten en met z’n vieren lopen ze de volgende etappeplaats tegemoet.

Volkomen onverwacht begint Frans op een gegeven moment het geluid van een geit na te bootsen; hij blijft aan de lopende band mekkeren; het houdt maar niet op! Even denkt Nelly dat hij haar voor de gek houdt, maar als ze naar hem kijkt, ziet ze dat dat niet de reden van het geluid is; Frans kijkt heel benauwd en kan het mekkeren vrijwel niet onderdrukken. “Het komt er spontaan uit”, zegt hij verontschuldigend en haperend tussen het mekkeren door.
“En ik dacht dat jij na het avondmaal van gisteren nergens last van had!” gaf Nelly hem van repliek.


Ze stappen door , zo op het oog weer helemaal in orde, ware het niet dat de drie mannen geregeld – zo ongeveer om de tien stappen - een geluid laten ontsnappen, soms is het een forse boer, dan weer een harde knal, maar ook om de haverklap klinkt het repeterend geluid van een mekkerende geit!
En Nelly, die heeft nog steeds buikpijn! Maar zij mekkert niet!

Sterkte de laatste kilometers vandaag.

Alles komt weer goed!!

Thuur